Wedstrijdverslagen
- Gegevens
- Hits: 4477
Met 4 SMO-Specialized atleten - Bart De Vrieze, Youri Groosman, Koen De Ridder en Wim Laloo - hadden we ons ingeschreven voor de Ironman in Barcelona op 4 oktober. Michael Dewilde die al verschillende keren had meegedaan in Barcelona, toen nog deel uitmakend van het Challenge circuit, had ons warm gemaakt om ons in te schrijven. Tijdens de trainingen in aanloop van de Ironman werden we regelmatig gebrieft over het fiets- en loopparcours door Michael.
Allen deden we ter voorbereiding de Halve triatlon van Deinze. Voor Koen en Youri geen enkel probleem maar Bart (lekke band) en Wim (opgave) moesten uitkijken naar hun andere voorbereidende wedstrijd. Bart, 3e in Köln op de Ironman ‘Hawaii Special’ en Wim, 9e in de Halve van Damme konden alsnog met een gerustgesteld gemoed richting Barcelona vertrekken.
- Gegevens
- Hits: 3453
De IM Hawaii, eindelijk stond hij dit jaar op mijn kalender. Sinds ik in September 2015 mijn slot behaalde tijdens de IM Mallorca, keek ik heel erg uit naar deze wedstrijd. Maar al te graag had ik de goede vorm van Nice bevestigd, maar dat idee diende ik begin augustus bij te stellen. Een val en bijbehorende sleutelbeenbreuk in aanloop naar de triatlon van Alpe d’Huez, veranderden mijn ambitie in “hopen dat ik kan meedoen.” De weken die volgden waren alles behalve aangenaam. Vooral het feit dat ik mij niet kon voorbereiden zoals het hoorde, knaagde aan mij. Aan de kwarttriatlon in Lille hield ik een goed gevoel over, maar desondanks was er toch nog mentaal oplapwerk nodig vooraleer af te reizen richting Kona.
Na een lange reis zette ik een week voor de wedstrijd voet aan grond in het voor triatleten heilige Hawaii. Er volgde meteen een eerste kennismaking met het plaatselijke klimaat (warm en vochtig). Drinken, drinken en nog eens drinken zou de volgende dagen een belangrijk onderdeel van de dag worden. Al heb ik reeds een aantal jaar ervaring met Ironman-wedstrijden, ik was de laatste dagen voor de wedstrijd diep onder de indruk van het niveau van wat ik zag op training. Iedereen leek wel 40km/u te rijden en op de toppen van zijn tenen te lopen. In het plaatselijke zwembad was het bij momenten smeken om er in een baan bij te mogen. In vorm of niet in vorm, ik was tevreden dat het eindelijk zaterdag 10 oktober was.
- Gegevens
- Hits: 2834
Om mij ideaal voor te bereiden op mijn eerste Grand Final ging ik samen met Christophe De Keyser en Noah Servais op hoogtestage in Boulder. Na een wat mindere trainingsperiode door een verkoudheid en jetlag na het test event in Rio had ik nood aan wat volume. De trainingen verliepen prima en ook de sfeer was heel goed.
Drie dagen voor de race, op woensdag, reisde ik door naar Chicago. Na een lange zaterdag van wachten en stressen stond ik om 17u op het ponton om te vertrekken voor mijn eerste Grand Final. Mijn start was goed en kon tamelijk lang mee met Marten die langs mij gestart was (sorry Marten als ik u hier en daar wat gehinderd heb!!). Aan de eerste boei geraakte ik Marten kwijt maar had wel een goede boei passage. De laatste 750m was ik een beetje te relaxed aan het zwemmen. In ITU races is het zo dat als je tijdens het zwemmen niet constant mensen voorbij steekt je na verloop van tijd vanachter ligt. Dit merkte ik maar al te goed in Chicago. Ik voelde me goed in het zwemmen maar kwam toch tamelijk vanachter uit het water. De achterstand op de eerste bedroeg wel niet zo veel (een kleine minuut). Ik kwam ook met de goede mannen (sterke fietsers) als Murray, Fisher en Colucci uit het water. Ik zag ook meteen dat ploeggenoot Simon net voor mij het water uit gekomen was.
- Gegevens
- Hits: 2657
Drie weken na het behalen van mijn titel als Belgisch kampioene LD, stond ik op 12 september aan de start van de halve van Almere. Ik had er vooral veel zin in! De geplande trainingen had ik goed verteerd, ik voelde me fris en ik wou vooral bevestigen dat de titel geen “lucky shot” was, :-)!
De mooie, zonnige en warme zomerdagen hadden ondertussen plaats gemaakt voor natte, kille en donkere herfstdagen. Gelukkig bleef het op de dag van de wedstrijd droog, maar dat was dan ook het enige positieve aan het weer, ;-). De watertemperatuur bedroeg 17°C en ook de buitentemperatuur had ik liever iets hoger gezien. Een extra isolatielaagje was dus welkom, maar deze had ik afgelopen seizoen ergens kwijt geraakt, :-)… Op de briefing de dag voor de wedstrijd beloofden ze ons dat de wind dit jaar goed zou meevallen: een zwak briesje, grotendeels in ons voordeel. Ik weet nog steeds niet of ze dit zeiden om ons te paaien of dat de voorspellingen echt fout waren, maar aan het vlaggengewapper te zien de dag van de wedstrijd stond er naar mijn normen een vrij strakke wind, en ja voornamelijk in ons nadeel, :-/! Nu ja, in Deinze bewees ik dat ik die wind wel aankan, dus ik liet me ook deze keer niet afschrikken. Ik had er nog steeds veel zin in!
- Gegevens
- Hits: 2758
Zondagmorgen om 8u30 vetrokken we richting Brugge naar “de wedstrijd van het jaar” namelijk het BK Triatlon voor de jeugd met als ambitie een top 10 plaats.
Om 9.00 uur waren we reeds terplaatse, na een stevig ontbijt vertrok ik samen met mijn jongere broer Raf richting wedstrijdsecretariaat, we waren de eesten om ons aan te melden (was dit een voorteken ?) Nadat ik mijn fiets in orde gebracht had, heb ik nog even het fiets- en loopparcours verkend met enkele vrienden van concurrerende ploegen.
Nadien heb ik de wedstrijd van de ironkids en jeugd C gevolgd waar m’n broer Raf 10de werd. Doordat ik de wedstrijd van mijn broer tot aan de finish gevolgd had en mijn vader ook nog eens mijn wetsuit vergat in de auto kwam ik redelijk laat aan de start en moest ik behoorlijk gestresseerd vanop de 2e rij starten. De start van het zwemmen verliep hectisch met heel wat geduw en getrek, ik verloor zelfs even m'n zwembril, maar gelukkig kon ik deze vlug weer aandoen en verder zwemmen, toen dacht ik het wordt niks vandaag.
